Palmyra Kuşatması

[Nemrouz]

Şah'ın ordusu, güneşin doğumuyla birlikte doğudan hızla geçti. Geçtikleri yerleşim birimlerindeki insanlara zarar vermediler ancak savaşa katılmamaları amacıyla ellerinden bütün silahlar alındı. Çiftçilerin ellerinden tırmıklarını bile aldılar. Ayrıca bazı yerlerde çok iyi atlar bulmuşlardı ve onları da aldılar. Doğudan hızla gelen ordu, şehre görünmeye başlamıştı ancak menzilden uzaktı. Şah öyle bir bağırdı ki tüm ordu net bir şekilde duydu.

- "Kampı buraya kuracağız! Kamp kurulurken işçiler mancınıklarla ve koçbaşılarla ilgilenecek! Bu akşam toprak kana doyacak! Ehrimen'in insanları ölecek! Ahura Mazda, sevgiyle bize kucak açacak!" diye bağırdı Şah ve herkes büyük bir şevkle işe koyuldu. Bir yandan Dumatha kuşatmasında neler olduğunu merak ediyordu, bir yandan da şehre yolladığı casuslardan hala haber alamadığı için endişeleniyordu. 50-60 kişilik bir grubu atlara bindirdi ve yeterli erzağı almalarına izin verdi. Bu kişiler, hemen yolculuğa çıktılar ve Dumatha'dan haber almak, eğer şehir ele geçirilmişse destek istemek için gidiyorlardı. Şah, biraz daha rahatladı ancak askerleri her onun huzuruna çıktıklarında şehirden haber gelmiş sandı. Şehirden bir haber bekliyordu.

[Nemrouz]

Şah, çadırında uzunca görüşmeler yapıyordu. Tek tek bazı adamlar üzgün bir biçimde dışarı çıkarken, en sonda 10-15 kadar adam içeride kalmıştı. Hepsi şahla birlikte dışarı çıktılar ve yürüyerek Palmyra'ya yaklaştılar. Yanlarına 30 atlı aldılar ve şehrin kapısına giderken arkadan, şahın gür ve kalın sesini duydular. "Ahura Mazda sizinle olsun!"

Adamlar büyük bir hızla kapıya yaklaştılar. Büyük kapı açılmıştı ve kapının önünde şehrin lideri görünümlü biri vardı. Şahın en iyi elçisi Hurthazk, adama fırsat vermeden konuştu.

-Yüce Şah'ımız Ulu Nemrouz'un adıyla! Şah'ımız, ululuğunu göstererek şehirden kimsenin ölmemesini istiyordur. Şehri doğrudan bize teslim etmenizi istiyoruz. Hiç bir şekilde yağma yapılmayacak ve halktan bir yıl vergi alınmayacaktır. Bu şehir, Şah için önemliydi. Şah, bir zamanlarda adet olduğu üzere sefere giderken hamile karısını alıp bu şehrin kuşatmasına getirmişti ve Nemrouz böyle doğmuştu. Yani Nemrouz'un memleketiydi bu topraklar ve büyük bir özlemle yanıp tutuşuyordu. Çünkü, annesi bu kuşatmada esir alınmıştı ve hala yaşıyor olabilirdi.

[Kumandan Firouz]

Firouz'un ordusu yavaş yavaş ilerleyerek bir kaç haftada Palmyra'ya ulaşmıştı.

Gözcüler şehrin kuşatıldığını bildiği için çok şaşırmamışlardı. Ancak kuşatan ordunun büyüklüğü bir karınca evi kadar kalabalıktı. Onca insan, onca silah her şeyiyle bir şehirdi burası.
Şehri kuşatan şehir...

Ordu yaklaşınca ana ordunun yakınlarında kamp kurdu. Komutan Firouz, şahla görüşmek için şahın çadırına gitti. Çadırın çevresindeki muhafızlar şahın diğer komutanlarla görüştüğünü söylese de Firouz içeri girdi. Ve şahla beraber diğer komutanlar ona baktı. Hepsi önce şahın tepkisini bekliyordu. Acaba şehri aldığı için tebrik mi edecekti. Yoksa bu kadar uzun süre beklediği için cezalandıracak mıydı?

[Nemrouz]

"Hoş geldiniz Kumandan Firouz. Dumatha'nın geç fethi, yapılan planlarda biraz değişikliğe gerek duymamıza sebep oldu." dedi Şah. "Yanınızda getirdiğiniz ordu, yorgundur. Onlar, saldırının son aşamalarında savaşa katılsınlar. Aslında Palmyra'yı kuşatmak için 2 hafta süremiz daha vardı ancak, bu 2 hafta Dumatha ve Dumatha'nın arasındaki uzun yolun "uzatılması"ndan dolayı, bir kaç güne kadar düştü. diye de ekledi Nemrouz. Yolladığımız, benim veletlikten beri arkadaşım olan elçiyi, kazığa dikme suretiyle öldürdüklerinden dolayı... Şah, çadırdan dışarıya çıktı, kılıcını çekti. Arkasından dışarıya çıkan 20 kadar komutan da kılıçlarını çektiler. Güneşin ışığında, Sasani Hilali kadar olmasa da diğer kılıçlar da parladı. Şah, duyması gerkenlerin duyabileceği, oldukça yüksek bir sesle "... Mancınıklar, ATEŞ! diye bağırdı ve askerlerden de çıkan "ATEŞ!" sesleriyle karşılığını aldı. Hafif bir tepeden izledikleri şehre mancınıkların yaptığı atışları biraz izledikten sonra, "Koçbaşı ve öncü birlikler, ileri! öncü birlikler, oklardan etkilenmemek için orta derecede zırhlılardı. Koçbaşıları taşıyıp, şehrin duvarlarına ve kapısına vurmaya başladılar. Şah, ateş fışkırtan gözleriyle izlemekle yetindi.

[Kumandan Firouz]

Ansızın başlayan savaş karşısında hayrete düşmüştü Firouz.

Taşlar, oklar, sopalar, kılıçlar; kollar, bacaklar ve insanlar...

Çok çabuk gelişiyordu her şey.

Firouz şahın yanındaydı sürekli. Savaş boyunca şahtan emir bekledi...

[Tarih Baba]

Palmyra, uzun yıllar Romalıların elinde kalmıştı.Bedevi Araplardan ziyade Romalı soyluların etkileri görünüyordu şehirde.Yine de halk togalar içindeki Romalılar sokaklarda koştursa bile çoğunlukla Araplardan oluşuyordu.Ellerindeki silahlar birkaç hafta önce düşen Dumathalılardan kat be kat iyiydi.Romalılardan kalan bir gelenekle düzen altında tutulan Limitanei'ler mızrakları ve kalkanları ile alçak taş duvarın arkasında dizili duruyordu.Araplardan oluşturulmuş yarı düzenli birlikler de daha içteki sokaklarda duruyordu.Yüzlerce erkek, kısa kılıçları ve mızrakları ile kapıların kırılış anını bekliyordu ama o kapılar da kalın kalaslarla tahkim edilmişti.

Surlardaki mazgalların arkasında yüz kadar okçu yaklaşan koşbaşı birliklerine ok yağdırmaya başladı.Limitanei'ler sıralar halinde mızraklarını savurdular, Velites'ler surların üzerinden yay çizen pilumlarını fırlattılar.Ardından Sasani mancınıkları ve okçuları karşılık verdi.Surların arkasında sokaklarda dolaşan son siviller de iç bölgelerdeki evlere koşturdular.Zenginlerin villaları dışında tüm evler kenar mahallelerde yaşayan halk ile dolup taşıyordu.Binlerce ve binlerce Zerdüşt ise Palmyra surlarına hücum ediyordu.

Nemreuz Şah
2000 piyade(140 kayıp verildi)
300 hafif zırhlı atlı
450 okçu(24 kayıp verildi)
12 büyük mancınık
4 koçbaşı(ikisi ilerliyor)

Komutan Firouz
800 piyade
400 atlı
600 okçu


Palmyra Savunması, soyluların komutasında
400 Limitanei(12 kayıp verdi)
120 Velites(2 kayıp verdi)
800 Arap Piyadesi
78 Arap atlısı
100 okçu(5 kayıp verdi.)

[Nemrouz]

Askerlerin gözlerindeki büyük ateşi körüklemeyi planladı Nemrouz. Böylece çok daha iyi savaşacaklardı. Büyük, boru benzeri bir ses yayma aracını ağzına dayayıp konuşmaya başladı.

"Askerlerim, yiğit askerlerim. Siz ölürseniz, bu şehir düşmezse, bu sizin zararınıza olacaktır. Boşu boşuna ölmüş olacaksınız. Kimse boşu boşuna ölmek istemez! Ben istemem! ufak bir bakışla herkesin duyduğundan emin olmak istedi Nemrouz. "Ama eğer siz bu şehrin savunmasını kırarsanız, Son'a kadar her an, bu şehrin sokaklarında koşup taşlarla oynayacak olan çocuklar, size minnet duyacaklar! Belki, isimlerinizi bilemeyecekler ama, siz onların gözünde birer "İsimsiz Kahraman" olacaksınız. diyen Nemrouz, göğe baktı ve tuhaf bir parıltı görmüş de kaçırmak istemiyormuş gibi başını hiç eğmeden konuşmaya devam etti. "Ahura Mazda, bunu emretti!

Nemrouz, daha sonra yanına döndü ve Kumandan Firouz'a seslendi.

"Ordunuzu hazırlayın, kapılar kırıldıktan sonra içeri gireceksiniz." dedi ve genç ve kuvvetli adamdan yanıt beklerken "Şehri aldıktan sonra, isyan çıkmaması için acaba bir kaç yüz kişiyi meydanda astırsam daha mı iyi olur?" diye düşünmeden edemedi.

[Kumandan Firouz]

Başıyla hızlı bir şekilde selam verdikten hemen sonra atına atladı ve ordu kampına doğru yol aldı Firouz.

O gelince tüm birlikler ve Firouz'un yardımcıları, aşçılar, gözcüler, herkes meraklı bir şekilde ayağı kalktı.

Firouz atın üstünden seslendi:

"Herkes beni iyi dinlesin!
Şahın askerleri kapıyı kırdıktan sonra bizim işimiz var.

Hazırlanın.

Palmyra kadınları bizi bekliyor..."

[Nemrouz]

Kumandan Firouz, askerlerle konuşurken uzaktan bir ses duyuldu, bu Şah'ın kalın sesiydi.

"Mancınıklar ateş!" diye bağırdı. Mancınıkların taşları, ileriye fırladı.

"Okçular, atış serbest!" diye bağırdı. Okçular, yapabildikleri en hızlı şekilde oklarını yollamaya başladılar.

Bunlar olurken de, kapının yıkılma çabası devam ediyordu.

[Tarih Baba]

Sasaniler koçbaşlarını tüm güçleri ile ilerletirken alçak taş duvarların üzerinde yüz kadar okçu onları indirmeye çalışıyordu.Bazı gönüllüler atacak ne bulurlarsa atmak üzere kapının üzerinde bekliyordu.Sasaniler arkadaşlarının kalkanları ile azıcık korunurken yukarıdan taşlar, ateşe verilmiş kumaşlar ve az miktarda kaynar yağlar başlarına yağmaya başladı.Buna rağmen devrilen, yanan, çığlıklar atan Sasani'nin yerine bir başkası geliyordu.

Güm, güm, güm...Kapının arkasındaki az eğitimli hafif zırhlı Limitaneiler saflarını korumak için tüm cesaretlerini kullanıyordu.Papazlar onları kutsarken başlarını eğiyor, dua ediyor, İsa'ya yalvarıyorlardı.Kafirlerle savaşıyorlardı, evet, ama sayısız kafir varken bu bilgi pek cesaret vermiyordu.Bazı papazlar- papazların yarısından çoğu- bu bölgede değildi zaten.Çoğu Sasani ordusunun geldiğini duyunca tüm değerli eşyalarını alarak Doğu Roma topraklarına kaçmıştı.Herkes korkuyordu ve bir anlamda korkmakta haklıydılar.

Bu sırada bakışları kaldırım taşlarında olan Limitanei'ler demir kapının kırıldığını duydular ve başlarını kaldırdılar.Kalın kütükler kapıyı tutsa da yamulmuş kapıların arasında koçbaşının ucu gözüküyordu.Sokak duyulmayan bir yutkunma ile inledi.Velitesler düşünmeden mızraklarını fırlattılar, bu ciritçiler kapının iki yanında, açıkta duruyordu.Bu sayede mızrakları surlara takılmadan geçiyor, inişe geçerken kapının önüne düşüyordu.Sasanilerin kafasına.

Bu fikir Limitaneilere cesaret verdi.Fanatik bir papaz "Tanrı ve oğlu İsa için!" diye haykırarak safların önünde koşmaya başladı.Tüm askerler bu sözü mırıldanarak mızraklarına daha bir sıkıca sarıldılar.Kalkanlar kaldırıldı, mızraklar doğrultuldu...

Ve kapı kırıldı.Bir hücum borusu çalarken atılan savaş çığlıkları Komutan Firouz'un askerlerinin hücuma geçtiğini gösteriyordu.



Nemreuz Şah
2000 piyade(275 kayıp verildi)
300 hafif zırhlı atlı
450 okçu(114 kayıp verildi)
12 büyük mancınık
4 koçbaşı(ikisi ilerliyor)

Komutan Firouz
800 piyade
400 atlı
600 okçu


Palmyra Savunması, soyluların komutasında
400 Limitanei(28 kayıp verdi)
120 Velites(9 kayıp verdi)
800 Arap Piyadesi(34 kayıp verdi)
78 Arap atlısı
100 okçu(31 kayıp verdi.)

[Nemrouz]

Nemrouz, yanındaki askerlere döndü. Nemrouz'un yanındakiler, iyi zırhlı ve iyi eğitimlilerdi. Kılıcını çekti ve kılıcının batmakta olan güneşin ışığıyla parladığını gördü. Kılıcını ileriye doğru savurdu ve yaklaşık 600 kadar asker, Nemrouz'la birlikte ilerlemeye başladı. Nemrouz, grubun önden 4. safındaydı. Uzun yolu geniş, kaliteli kalkanlarıyla yürürken, hep bir ağızdan şarkı söylüyorlardı. Bu eski farsça haykırışlar, -ki başkaları bu dili çok az bilirlerdi- şehrin her yanında duyuldu.

یا به نام خدا
خاک را با خون پر
او آن را می خواهد
ما برده خواهد شد

آیا می شود ترس از ساسانی نیست
می آید ساسانیان
کسب اجازه از خدا
آیا تسخیر جهان

یا به نام خدا
خاک را با خون پر
او آن را می خواهد
ما برده خواهد شد
______________________________________________________________________________________
Türkçesi:

Ya Mazda'nın adıyla
Toprak kana doyacak
O bunu istiyor
Biz kulları yapacak

Sasani olmayan korksun
Sasaniler geliyor
Mazda'nın da izniyle
Dünyaya ölüm saçıyor

Ya Mazda'nın adıyla
Toprak kana doyacak
O bunu istiyor
Biz kulları yapacak

[Tarih Baba]

Romalıların kayıpları artarken Sasaniler amansızca saldırıyordu.Üç saldırı püskürtülmüş, 2 koçbaşı hasar almıştı ama kapı artık onarılamayacak şekilde kırılmıştı.Surlarda da hala kapatılmaya çalışılan gedikler vardı.Romalıların barış öneren elçisi heyecanlı Sasaniler tarafından öldürülünce şehir sonuna kadar dayanma kararı almıştı.Ancak şehirde su sıkıntısı başgösteriyordu, kuyular boşalmak üzereydi, tepelerden su getiren eski sistemdeki su yolları ise yıllardır tamir görmemişti.Kimse Sasanilerin buraya kadar gelmesini beklemiyordu ki!


Nemreuz Şah
2000 piyade(592 kayıp verildi)
300 hafif zırhlı atlı(46 kayıp verildi)
450 okçu(204 kayıp verildi)
12 büyük mancınık (1'i hasar aldı)
4 koçbaşı(ikisi ilerliyor)(ikisi yakıldı)

Komutan Firouz
800 piyade (166 kayıp verildi)
400 atlı (28 kayıp verildi)
600 okçu (45 kayıp verildi)


Palmyra Savunması, soyluların komutasında
400 Limitanei(228 kayıp verdi)
120 Velites(89 kayıp verdi)
800 Arap Piyadesi(334 kayıp verdi)
78 Arap atlısı (15 kayıp verildi)
100 okçu(59 kayıp verdi.)

[Nemrouz]

Şah'ın kapılardan içeriyi giren orduyu yönetmesiyle Sasani ordusu daha da bir zevkle savaşmaya başladı. Firouz'un ve Nemrouz'un orduları birleştiğinde, düşmanı yenmenin tam vaktiydi. Nemrouz'un söylediklerini ordu tekrar etti.


Kızıl bir güneşe!

Kızıl bir güneşe!

Ehrimen'e kahrolsun!

Ehrimen'e kahrolsun!

Ya Mazda'nın Adıyla!

Ya Mazda'nın Adıyla!

Ohrmazd İçin!

Ohrmazd İçin!

Gücümüz nerden?!

Avesta'dan!

Vurun Ehrimen'in İnsanlarına!

Vurun Mahluklara!

Savaş tüm hızıyla devam ediyordu. Yarısı yıkık kapıdan içeriye oklar atılıyordu. Bir yandan da kapıdan içeriye giriyordu Mazda'nın Ordusu.

[Tarih Baba]

Altı kez püskürtüldü cesur Sasani askerleri.Altı kez kapılar cesetlerle dolup taşarken geri çekildi mavi elbiseli askerler.Ama surlardaki gedikler, taşla tahtayla hatta ipekle sayısız defa dolduruldu.Sayısız defa kapıyı dolduran cesetler çekildi, sayısız defa şehirde çıkan yangınlar değerli sularla söndürüldü.Ancak yine de şehir daha fazla dayanamadı.

Surlar kuşatmanın üçüncü haftası düştü.Kat kat fazla olan Sasaniler ağır kayıplarla Romalıları iç sokaklara atıp içeri girdiler.Limitaneiler mızraklarını atmıştı bile.Yanyana duran yirmiden fazla erkek kalmamıştı.Sasaniler kükreyerek ilerlediler ve son savunmaları da kırdılar.Şehir düşmüştü.

Nemreuz 1500, Firouz 700 kadar kayıp verdi