Dumatha'ya Gidecek Gizli Bir Düşman

[Nemrouz]

Şah gece tahtında uyuyup kalmıştı. Kimi keder, kimi mutluluk dolu düşünceler ve anılar geçiyordu aklından. Düşündü ki "Henüz, 28 yaşındayım ama, ne kadar çok düşünecek şeyim varmış? Ne kadar çok anı geliyor aklıma?" ve sonra tahtından kalkıp taht odasında volta atmaya başladı. Düşüncelere iyice dalmıştı. Sonra birden kapı çaldı ve asıl hanımı Medirhan Sultan içeriye girdi. "Şah'ım! Yaşlı görünüyorsunuz. Hiç olmadığınız kadar!" diyerek feryat etmeye başladı Medirhan. Şah ise içindeki kederleri sesine vurarak "Yapılacak çok şey var Medirhan. Düşünülecek daha çok şey. Gerçekleştirilmesi gereken daha da çok şey var!" birden bire sanki normal bir adama dönüşmüştü. "Biliyorum Medirhan, biliyorum. Sultan olmak ne de zormuş?" dedi ve Medirhan'dan onay belirtecek bir hareket, bir söz bekledi. Medirhan ise şahının önünde bir kez eğilip taht odasının büyük, pers işlemeli kapısına doğru yürüdü.
"Dur Medirhan!" Medirhan Sultan hemen durdu ve şaha döndü. "Giderken Naymetskz'i çağır." Medirhan Sultan, bunu duydu ve odadan çıktı. Kafasını karıştıran şey ise şahının niçin bir casusa ihtiyacı olduğuydu...

Naymetskz, hemen odaya girdi. Yüzünün pek azı görünebiliyordu ama sakalları yoktu ve zenciydi. Pers kanı taşıyan Naymetskz, şahın önünde eğildi ve bekledi. "Acil Dumatha'ya gidip öğrenebildiğin her şeyi öğren!" dedi ve casus, adeti olduğu üzere hiç konuşmadan Dumatha yolunu tuttu. Şah ise, Naymetskz'den haber beklemeye başladı.

[Tarih Baba]

Naymetszk'in habercisi, casusun bildiği gizli bir kapıdan saraya girerek götürmesi emredilen mektubu getirdi.Şahı uyandırmaya hiç gerek görmedi, zaten onun hiçbir şey hakkında bilgisi yoktu, Dumatha'da uzun süre görülmezse sorular sorulur, duymaması gereken kulaklara yanlış bilgiler gidebilirdi.

Getirdiği mektupta casus, özet halinde Dumatha'da elde ettiği bilgileri yazmıştı.

"Kudretli şahım,
Dumatha şehri 600-800 arasında asker tarafından korunmaktadır.İnce bir ağaç çitle çevrili şehirde, şu sıralarda bir festival verildiğinden çok sayıda misafir vardır ve büyük pazarların kurulduğu bu mevsimde bedevilerin de şehir için savaşacağı muhakkaktır.

Toplamda kurdretli ordumuzun karşısına ancak 4000 kadar bedevi çıkacaktır ki bunlar şehrin efendi değiştirmesini kabul edemeyecek, öc almaya kalkacak insanlar değillerdir.Tek dertleri şehrin zarar görmemesi, ticaretin her zamanki şekliyle sürmesidir.

Elimden gelirse kayıplarımızı azaltmak için kapıları açmayı deneyeceğim, zira bu bedevilerin neredeyse hepsi ok atmada usta.

Ahura Mazda yanımızda olsun."